ผลการค้นหา

คำไวพจน์

หมายถึงดู ไวพจน์

ไวพจน์

หมายถึง(โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทย ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใสกับไส โจทก์กับโจทย์ พานกับพาล ที่ในปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง

ไวพจน์

หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง คำพ้องความ ก็ว่า (ภาษาบาลี คือ เววจน)

ทิพากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์.

อังศุธร,อังศุมาลี

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ส.).

โค

หมายถึงน. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี = ทางสำหรับโคจรของพระอาทิตย์. (ป., ส.).

ภากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป.).

กลางคืน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงยํ่ารุ่ง, (กฎ) เวลาระหว่างพระอาทิตย์ตกกับพระอาทิตย์ขึ้น.

สุรีย์

หมายถึงน. พระอาทิตย์, ดวงตะวัน.

อาภากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป., ส.).

ตรีโลเกศ

หมายถึงน. พระวิษณุ, พระอาทิตย์. (ส. ตฺริโลเกศ).

พันแสง

หมายถึงน. “ผู้มีแสงพันหนึ่ง” คือ พระอาทิตย์.